Natuurfotograaf worden, dat was de droom van Milo. Maar tijdens de fotovakschool ontdekt hij dat hij meer wil dan mooie plaatjes schieten in opdracht: ‘Al sinds ik me kan herinneren maak ik foto’s met mijn iPhone en ben ik bezig met het kaderen van beeld en het spelen met composities. Op de fotovakschool leerde ik veel over de techniek, maar ik had het idee dat er op HKU bij Photography meer conceptuele diepgang zou zijn. En toen ik op de Open Dag de werkplaatsen zag zoals de studio’s en de doka’s was ik verkocht.’
Een andere lens
‘In de eerste jaren leer je werken in de doka en fotograferen in de studio’s. Je bestudeert de camera letterlijk van binnen en buiten. Het meest leer je misschien nog wel van je klasgenoten. Je bent veel samen, geeft elkaar feedback en je stelt je altijd kwetsbaar op door het delen van je werk en ideeën. Daardoor ga je je steeds meer openstellen voor nieuwe perspectieven en andere culturele achtergronden. HKU heeft mij met een andere lens naar de wereld laten kijken. Dat is iets waar je de rest van je leven iets aan hebt.’
Levendige robots
‘Gaandeweg kwam ik erachter dat niet het eindwerk maar het onderzoek en de boodschap centraal staan in mijn werk. Op filosofische wijze onderzoek ik in hoeverre biologische en technologische processen gelijkwaardig zijn. Techniek is in ieder geval vaak op de natuur geïnspireerd, maar stijgt er soms zelfs bovenuit. Neem bijvoorbeeld de Roomba, de draadloze stofzuiger die geïnspireerd is op de nematode, een klein wormpje. De Roomba heeft 124 neuronen en een wormpje 64; in bijna alles is de Roomba intelligenter dan het wormpje. Het enige dat het wormpje kan is zijn neus volgen om te eten en anders dan de Roomba kan het zichzelf voortplanten. Het een noemen we een robot, het ander een levend wezen. Maar waarom precies en waar ligt de grens?’