Een nostalgische reis naar de Zuiderzee

Al haar hele leven voelt HKU Games-alumna Hedda Splinter een gek soort nostalgie bij oude havens. Alles valt op zijn plek wanneer ze erachter komt dat haar voorouders vissers waren in de tijd van de Zuiderzee. In de interactieve ervaring De Oude Man en de Zuiderzee neemt Hedda je mee in dit gevoel en maak je kennis met een ouder schipper die terugblikt op zijn leven.

Waarom wilde je dit spel maken?

‘Voor mijn afstudeerproject wilde ik iets maken wat dichtbij mezelf lag. Al heel mijn leven voelde ik me ontzettend fijn in de buurt van water en oude havens. Ik ben gaan uitzoeken waarom en kwam erachter dat dat niet toevallig was. De voorgeschiedenis van mijn moeder ligt in Urk, haar voorouders zijn allemaal vissers uit de tijd van de Zuiderzee. Mijn vader komt uit een slagersfamilie, met een calvinistische levenswijze die heel vergelijkbaar is met die van de oude vissers. Dat gevoel van thuiskomen wat ik ervaar bij oude havens wilde ik graag overbrengen aan de spelers. Daarnaast komen in de De Oude Man en de Zuiderzee universele thema’s terug, zoals de manier waarop je omgaat met de mensen om je heen. Ook leert het spel je iets over de Nederlandse cultuur.’

Hoe zag het maakproces eruit?

'Ik ben veel over de cultuur gaan uitzoeken. Ik heb oude dagboeken uit die tijd gelezen en ben in mijn eigen familiegeschiedenis gedoken. Vervolgens heb ik nagedacht over hoe ik deze cultuur en mijn gevoelens het beste kon overbrengen. Een grote inspiratiebron hierbij was "The Artist is Present" van Marina Abramović, waarbij het gaat om aanwezigheid en menselijke connectie. Zo kwam ik op het idee om een visserspersonage in het leven te roepen, die je recht in de ogen kijkt wanneer hij zijn persoonlijke verhaal vertelt. Door het oogcontact maak je een emotionele connectie en komen zijn ideeën en gevoelens sterker over.’

Wat vond je het meest bijzonder?

‘Ik vond het interessant mijn stamboom uit te pluizen. De meeste mensen weten wel iets over hun ouders en grootouders, maar hebben eigenlijk geen idee van wat zich daarvoor heeft afgespeeld. Dingen vielen op zijn plek en het gaf mij inzicht in waarom ik ben zoals ik ben. Ook kwam ik erachter dat veel thema’s universeel en tijdloos zijn. Zo las ik over een scheepsknecht uit 1910; hij beschreef hoe hij al vanaf zijn zestiende samenwerkte met zijn vader en hoe dat af en toe kon botsen. Zelf heb ik vanaf mijn twaalfde in de slagerij van mijn vader gewerkt en herkende veel in zijn verhaal. Dit soort herkenbare relationele thema’s wilde ik ook terug laten komen in het spel.’

Waar ben je nu mee bezig?

‘Het personage heb ik destijds niet helemaal kunnen uitwerken zoals ik het in mijn hoofd had. Ik wilde het gezicht nog meer karakter geven: doorleefd, zoals ik dat ook ken van mijn vader en opa. Naast tijdgebrek had ik ook net niet helemaal de juiste skills, daarom volg ik nu een cursus in realisme voor 3D art. Dit is ook de kant die ik nu op wil. Het liefst zou ik met mijn werk invloed willen hebben op de schoonheidsidealen die óók in de game-industrie een rol spelen. In de meeste games tref je toch veel stereotypes, terwijl ik juist de schoonheid zie in de diversiteit van de mensen om me heen. Dat zou ik heel graag terug willen laten komen in de karakters die ik maak.’

Wat heb je geleerd bij HKU?

‘Als introvert persoon wilde ik alles het liefst zelf doen, maar HKU heeft me laten zien dat het samen echt beter en leuker wordt. Het geeft zoveel energie om te sparren met gelijkgestemden, concepten uit te denken en verder te bouwen op elkaars ideeën. Ik had niet verwacht dat ik dat zo leuk zou vinden. Wat betreft het leren van de vaardigheden word je bij HKU niet aan je hand meegenomen. Je krijgt de tools, maar je moet het zelf dóen. Dat vond ik na de middelbare school best even wennen. Het vraagt veel eigen verantwoordelijkheid, maar geeft ook heel veel ruimte voor eigen inbreng. Als je nieuwsgierig bent en veel verschillende disciplines wil ontdekken zou ik HKU zeker aanraden.’