Analytische en poëtische beeldtaal
Noor van der Wal weet de jury met haar uitvoering en gelaagdheid eigenlijk onmiddellijk te overtuigen: 'We zijn onder de indruk van hoe het onderzoek op verschillende niveaus weet te opereren, waarbij het balanceert tussen resultaat en proces en constant kritisch naar zichzelf durft te blijven kijken. Opvallend is hoe niet alleen het representatieve karakter van fotografie ingezet wordt, maar ook het onderzoek naar de drager en de tactiliteit van het beeld zelf. Zo presenteert het werk ons niet alleen met ecologische vraagstukken, maar ook met vragen die direct ingaan op het medium fotografie. Op deze manier weet het werk de illustratie te overstijgen en getuigt het van een eigen beeldtaal die analytisch en tegelijkertijd poëtisch is.'
Bekijk het afstudeerwerk van Noor van der Wal
Intiem kijkje in universele thema’s
Lucy Azatyan verraste de jury met haar unieke visuele en narratieve stijl: 'Het werk presenteert ons niet alleen met vragen over identiteit en herinnering, maar ook met een diepgaande verkenning van de ervaringen van ontheemding en nostalgie. Het overstijgt de traditionele conventies door een eigen, poëtische beeldtaal te hanteren die zowel esthetisch als emotioneel is. Dit wordt verder versterkt door de unieke perspectieven en kadreringen die de maker kiest, waardoor een meeslepende visuele ervaring ontstaat. Door de sterke keuze in verstilling van beeld en symbolische elementen heeft het werk geen uitleg nodig. De beelden spreken voor zich en geven een intiem en persoonlijk kijkje in universele thema’s waar velen zich op een eigen manier in kunnen herkennen.'
Bekijk het afstudeerwerk van Lucy Azatyan
Gevoel van verwantschap
Over het werk Martha Olech zei de jury: 'Fotoprojecten over familierelaties–en de relatie tussen klein- en grootouders in het bijzonder–zijn er in overvloed. Maar zelden laten ze je stilstaan bij zoiets immens als wat het betekent om hier op aarde te leven; bij hoe alles wat was, zich verhoudt tot alles wat is; bij hoe verandering de enige constante is.
Ondanks geen herinneringen te hebben, is er toch een gevoel van verwantschap. Zowel met de familie als het land van herkomst. In het projectplan neemt deze maker ons mee in het onderzoek naar dat gevoel. In het onderzoek staat de maker, na een heldere onderzoeksvraag geformuleerd te hebben, toe op intuïtieve, associatieve wijze te werk te gaan. We waren geïntrigeerd hoe in het werk vloeiende verbanden in tekst en beeld worden gelegd tussen toen en nu, oud en nieuw, en daar en hier. Daarmee wordt het gevoel van verwantschap tot diens oma invoelbaar als iets dat universeler is dan de persoonlijke en particuliere ervaring. Het gaat erom dat niets ontstaat of bestaat in een vacuüm.'
Bekijk het afstudeerwerk van Martha Olech
.svg?ext=.svg){kind=logo}
