Ontroering en verbinding tijdens Keti Koti op HKU

Het publiek, dat elk jaar weer in getale toeneemt, maakte allereerst kennis met theatermaker Tania Christina en het initiatief Theater voor Keti Koti, waarna JongerenTheater voor Keti Koti een voorstelling speelde onder leiding van HKU alumna Christy-Ann Karijodirono. Theatertalenten pur sang van nog maar twaalf jaar, die vragen opriepen als: hoe herdenk je het slavernijverleden als witte Nederlander? Hoe kun je protesteren en je stem laten horen? En waarom is Keti Koti eigenlijk nog geen nationale vrije dag?

Roots

Vervolgens namen Tjerk Ridder en Sjorensly Valies het publiek mee naar Sint Maarten en gaven zij een inkijkje in de tocht die zij aflegden over het eiland, op zoek naar de roots van de eilandbewoners. Sjorensly droeg een prachtig gedicht voor en het duo vertelde indrukwekkende verhalen. Bijvoorbeeld over dat de afschaffing van de slavernij eerst maar voor de helft van Sint Maarten gold, omdat Frankrijk de slavernij eerder afschafte dan Nederland en Sint Maarten een Frans en een Nederlands deel heeft. Tot slaaf gemaakten probeerden toen te vluchten van het Nederlandse naar het Franse deel van het eiland, waar ze wél vrij waren.

'Bring me back home'

De klapper kwam op het einde, met een voorproefje van de nieuwe voorstelling ‘Bring me back home’ van New Dutch Connections, onder leiding van Bright Richards. Op prachtige teksten en muziek dansten zij recht de harten van de toeschouwers in. De worsteling met het slavernijverleden tonend, maar ook de kracht wanneer we met elkaar en naast elkaar staan.

Samen dansen

Toeschouwers bleven geen toeschouwers, want als afsluiter verwelkomden zij iedereen op het podium en werd er samen gedanst. Want zoals Sjorensly het eerder die dag al treffend zei: ‘Have we not learned from our elders? We can never be free unless we dance to the rhythm of our own drums.'