Nu doet ze precies dat: een veilige community creëren voor de LHBTI+-gemeenschap op de Hogeschool van Amsterdam.
Kiek: ‘Ik had Media Informatie en Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam gedaan en ben daarna het ontwerpvak ingerold. Ik maakte onder andere logo’s voor bierbrouwerijen, maar had het na drie jaar wel gezien. Ik ben toen een paar maanden gaan reizen door Zuidoost Azië. Thuisgekomen had ik geen baan, geen geld en ben ik noodgedwongen als hostess in het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis gaan werken. Ik leerde daar heel veel en ontdekte dat ik het heel tof vond om met mensen te werken.’
Mantelpakje
Kiek ging het corporate recruitment in, maar de eerste kennismaking verliep niet bepaald soepel. ‘Verschrikkelijk vond ik het. Ik moest elke dag een mantelpakje aan en ben niet bepaald het type voor een kokerrok en hoge hakken. Ik werkte wel met mensen, maar het was lopendebandwerk. Bij een ander recruitmentbureau kreeg ik de kans om sollicitatietrainingen te geven aan jonge ICT’ers. Zo ontdekte ik dat ik het heel leuk vond om mensen iets te leren, om les te geven. Op een gegeven moment werd ik gevraagd voor een ondersteunende rol bij de HvA. Ik solliciteerde en voelde ik zo’n klik dat ik meteen ben gebleven. Gaandeweg kreeg ik ook onderwijstaken. Echt lesgeven vond ik te gek en het ging me heel goed af. Dat was het moment waarop ik dacht: “Ooh, dus dit is wat ik moet gaan doen met mijn leven!”’
Een master naast een baan
Voor Kiek kwam alles nu samen: haar liefde voor design, werken met mensen en lesgeven. ‘Ik gaf les in visualstorytelling, ik werkte met studenten, én ik stond voor de klas. De HvA stimuleert haar docenten echter altijd om een mastergraad te behalen. Na zeven jaar wist ik dat ik dit vroeg of laat moest gaan halen. Welke master dat ging worden, wist ik niet. Ik ben nog een reis gaan maken; ditmaal een paar maanden door Midden-Amerika samen met mijn vrouw.
Voor mijn vertrek wees iemand me op de Master of Education in Arts bij HKU. Ik was getriggerd en dacht: “Dit zou ‘m wel eens kunnen zijn.” Ik deed toelating en tijdens mijn reis hoorde ik dat ik was toegelaten.’
Mindblowing
Kiek had aanvankelijk wat moeite met de abstracte aanpak binnen de master. ‘Ik ben een echte hbo-student. Ik wil modulehandleidingen, ik wil kaders. Vertel me wat ik moet doen en ik doe het. Bij deze master moet je het echt zelf doen, jezelf afvragen: “Wat wil ik en hoe kom ik daar?”’
Kiek werd ook enorm verrast. ‘Een docent speelt hier zomaar cello tijdens de les. Dat vond ik zo verfrissend! Ook vakken als Ludodidactiek, waarin de focus ligt op het spelelement, of het onderdeel Theatrale Dialoog, waarin je in groepsverband heel reactief met elkaar gaat uitpluizen wat je intentie van die dag of dat moment is. Dat vind ik echt mindblowing. Je komt tot inzichten over wat er in je onderbewuste speelt, die heel nuttig zijn. Dit kan ik gelijk toepassen op mijn manier van lesgeven.’
‘Ik ben echt uit mijn comfortzone gehaald het afgelopen jaar en vroeg me ook af: “Waarom ben ik in mijn lessen eigenlijk zoveel aan het zenden, terwijl ik het zelf als student heel leuk vind om na de opstart meteen actief te worden, te knutselen en te maken. Al na een jaar aan deze master ben ik veel actiever gaan lesgeven; minder stampend op de inhoud en veel gerichter op de student. Eigenlijk ben je twee jaar lang aan het spelen tijdens deze master. Dat wil ik gebruiken.’
Hendie
In 2018 heeft Kiek HvA Pride opgericht. Dat is de queer community voor LHBTI+-studenten van de HvA. Inmiddels is HvA Pride uitgegroeid tot de grootste community van de HvA. Kiek: ‘Dat is heel tof, maar ik wilde nog een stap verder gaan. We zijn ook bezig met systemen te veranderen: voorlichting geven over inclusieve diplomering en mensen die helpen met het wijzigen van hun naam als ze in transitie zijn bijvoorbeeld. We fungeren ook als adviesorgaan voor het collegebestuur van de HvA.’Voor Kiek was het nog niet genoeg. ‘Ik vroeg me af: “Wat kan ik nog meer doen voor de queer-student?” Ik wil echt bijdragen aan het creëren van een veilige omgeving voor hen. Op HKU heb ik de ruimte gevoeld om volledig mezelf te zijn. Dat zorgt ervoor dat ik vette dingen maak. Wat ik wil dat mijn studenten voelen, dat voel ik op HKU. Tijdens mijn master heb ik een spel ontworpen: Hendie. Hiermee leren docenten om genderneutrale voornaamwoorden te gebruiken. Bijvoorbeeld hen/hun en die/diens. Met een stapel kaarten en het vertellen van een verhaal leer je hoe je de juiste voornaamwoorden gebruikt. Dit zou op elke school gespeeld kunnen worden. Onlangs gaf ik een workshop over inclusief taalgebruik en dit spel hierbij gebruikt. Dat werkte heel goed en ik merk dat het echt helpt.’