Online exposeren werkt!

Nina Eijkhout wil die veelzijdigheid zo goed mogelijk laten zien tijdens de expo van haar opleiding voor HKU Online Exposure. Via een livestream en Q&A’s zullen de makers actief in gesprek gaan met de bezoekers. Niet alleen over hun beeldend werk, maar juist ook over hun educatieve producten en onderzoek.

Schroom

Nina heeft online exposeren specifiek als onderwerp van haar afstuderen gekozen. Toen ze afgelopen herfst aan haar afstudeeronderzoek begon, zag ze de livestreams van Dutch Design Week. De toegankelijkheid verraste haar. ‘De drempel om met kunstenaars in gesprek te gaan viel weg. Bij fysieke exposities heb je toch een soort schroom om op een kunstenaar af te stappen, online is de stap om iets te vragen veel kleiner. Online exposeren is volgens mij een krachtige manier om je publiek te bereiken en te interesseren. In het Puberproject in ons derde jaar zag ik dat ook. Het genereerde 200 bezoekers, veel meer dan de fysieke expo.’

Als projectleider van de online expositie van haar opleiding stelt Nina interactie voorop. ‘We willen de bezoekers het gevoel geven dat ze makkelijk vragen kunnen stellen. En we vinden het belangrijk dat iedereen zich thuis voelt. De mission statements en informatieborden bieden we in het Nederlands en Engels aan. Bovendien organiseren we hoe dan ook een fysieke expo. Als dat in de zomer nog niet kan, doen we dit wanneer het wel mag.’

Nina weet scherp te verwoorden waarom de rol van projectleider haar zo goed past. ‘Ik kan goed luisteren en voel snel aan wat de groep nodig heeft. Ik weet welke keuze op welk moment nodig is om het proces gaande te houden. Toch is het project geen uitwerking van wat ik heb bedacht. Ik ga het niet voorkauwen, maar laat de deelnemers al doende ontdekken. Ik geef dus sturing, maar ben niet te sturend.’

Die rol van projectleider is Nina niet komen aanwaaien. ‘Toen ik aan de opleiding begon, wilde ik het onderwijs veranderen. Ik wilde nieuwe media introduceren en daar een educatief programma voor bedenken. Ik merkte al snel dat docentschap in het middelbaar onderwijs of op een basisschool niet aan mij was besteed. Ik werd er zenuwachtig van. Mijn energie ging volledig op aan het onder controle brengen van de klas. Aan het overbrengen van mijn ideeën kwam ik niet toe. Gelukkig ontdekte ik vrij snel dat ik persoonlijk begeleiden van studenten heel interessant vind en dat dit me heel goed ligt.’

Opbouw

Haar technische basis heeft haar naar eigen zeggen een goed inzicht gegeven in het maakproces. ‘Jaar 1 en 2 zijn sterk gericht op het leren van de technieken voor het maken, bijvoorbeeld schilderen of het maken van een film. Daardoor kan ik eerste- en tweedejaars goed begeleiden. Ik kan inschatten wat het volgende punt in het proces is waar ze tegenaan gaan lopen en daarop inspelen. In het tweede jaar maak je bijvoorbeeld in korte tijd een aantal filmpjes van 1 minuut. Vaak zie je dan eindproducten met een heel abrupt einde. Ook in een heel kort filmpje kun je een goede opbouw verwerken. Daar bereid ik ze dan op voor, zodat ze daar tijdens het proces gerichter mee bezig zijn.’

In het derde en vierde jaar word je bij Fine Art and Design in Education meer losgelaten. Nina noemt het de voorbereiding op het leven na de studie. ‘Je hebt veel meer ruimte en wordt gedwongen om zelf de regie te nemen. Je werkt toe naar de grote overstap van je studie naar de professionele praktijk. Het mooie van mijn opleiding vind ik dat ik van vele markten thuis ben. Het klopt dat je bij Fine Art meer tijd kunt besteden aan je autonome werk, maar ik heb heel veel aan de educatieve aspecten van mijn studie. Door die brede oriëntatie op alles wat met ons kunstvak heeft te maken, kan ik mijzelf heel goed positioneren. Of dat nu als docent, maker of onderwijsontwerper is.’

tekst Edwin Verhoeven / beeld Nina Eijkhout

Nina Eijkhout

Vierdejaars Fine Art and Design in Education
Op Instagram