.svg?ext=.svg){kind=logo}
Samenwerking en ludodidactiek
Korevaar begon met de master in 2019. Door corona kon het merendeel van de lessen niet fysiek doorgaan, maar gelukkig organiseerde haar groep workshops en weekenden om o.a. feedback te geven op elkaars onderzoek.Door vaak samen te komen met medestudenten met een andere achtergrond en discipline, kwamen ze tot nieuwe inzichten; een verrijking die je je studenten ook in het onderwijs mee wilt én kunt geven. Als je een groep begeleid in hun ontwikkeling, dan kun je in je eigen ontwikkeling ook niet stil blijven staan. Korevaar: ‘Mijn ervaring is dat samenwerken waardevol is. Wil je dit doen met studenten? Dan moet je ook als docent die samenwerking opzoeken.’
De keuze voor de master kwam vanuit de behoefte naar meer ontwikkeling in onderwijsvormen, zoals ludodidactiek, waarbij leergedrag wordt ontworpen op basis van spelender wijs leren en gericht is op de spelende mens. Korevaar: ‘Ik ben heel blij met het samenwerken, dat heeft wel een basis gevormd om daar verder mee door te gaan. Ludodidactiek heeft heel erg geholpen om op een spelende manier onderwijs te maken: dus niet ‘spel spel’, maar spel elementen of hoe je het speelse in je lessen kan verweven.’
Workshop Material Based Design
Korevaar ontwikkelde tijdens de opleiding de workshop Material Based Design en kon deze in haar werk als docent bij Sint Lucas meteen in de praktijk toepassen. Tweedejaars studenten vanuit vakrichtingen die normaliter niet veel met elkaar samenwerken, zoals keramiek, glas, leer en textiel werden bij elkaar geplaatst in de werkplaats voor diverse opdrachten.Het inzetten van de werkplaats was een bewuste keuze. Korevaar: ‘De werkplaats is er, maar als studenten er niet specifiek hoeven te zijn, gebruiken ze hem niet. En als je hem niet gebruikt, weet je ook niet wat er allemaal kan.’
Na het zoeken, beschrijven en omschrijven van diverse materialen in de werkplaats moesten de studenten op zoek naar iemand van een andere vakrichting en met een ander materiaal. Korevaar: ‘Dat werkt heel goed, om op die manier “nieuwe” groepen te vormen. Je merkt dat ze eerst binnen hun eigen vertrouwde richting kijken, maar uiteindelijk moeten ze toch aan de slag met iemand uit een andere richting en ander materiaal.
Reacties op de workshop waren erg positief. Korevaar: ‘Studenten vonden het erg tof om met verschillende (rest)materialen en onderdelen bezig te zijn. Ook het samenwerken vonden ze erg leuk en leerzaam.’
Geschenk
Na het afronden van de master is Korevaar zo enthousiast over de mogelijkheden van transdisciplinaire samenwerking dat ze nu bezig is om te bekijken hoe dit in het curriculum van haar opleiding een plek kan krijgen.Korevaar heeft erg veel gehad aan de studie, zowel voor zichzelf als in het toepassen bij haar lessen. ‘Mijn grootste geschenk wat ik in een eerdere studie bij de HKU heb ervaren, is dat de inspiratie bij wijze van spreken op straat ligt: je hoeft het alleen maar te zien en door dat goed leren kijken zul je in je verdere leven ook kansen en mogelijkheden zien. Hetzelfde geldt voor transdisciplinair samenwerken: ik heb geleerd dat je niet alles zelf hoeft te kunnen, maar dat je door samenwerken juist veel verder kunt komen.’