Herinnering werkt als een collage

Interview met Diane de Boer

Wat is thuis? En hoe herinneren wij als mens een bepaalde ruimte? Dat is het uitgangspunt van het onderzoek van afstuderend theatervormgever Diane de Boer.

Live performance over herinneringen en dementie

‘Het huis van mijn jeugd werd verkocht en ik wilde de herinnering daaraan tastbaar maken’. Dit leidt uiteindelijk tot een bijzondere performance. Met projecties, schaduwen en houten panelen maakt De Boer ‘Verschuiving’: live illustraties bij een hoorspel.

‘Ik wilde graag een onderzoek doen waar ik me persoonlijk aan kon verbinden, met een onderwerp dat dicht bij me ligt, zodat ik terug kan grijpen naar mezelf en mijn eigen emoties.’ Met de verkoop van haar ouderlijk huis als uitgangspunt begon Diane haar onderzoek waarbij ze vooral putte uit haar eigen herinnering.

3D

Zo kwam ze tot de conclusie dat herinnering werkt als een collage waarbij diverse elementen van een ruimte een willekeurige plaats hebben. Dit resulteerde in vier werken: haar persoonlijke collages in een geabstraheerde vorm. Deze vormen werden omgezet naar houten panelen. ‘Ik ben theatervormgever dus ik werk met ruimtes, het was heel logisch om naar 3D te gaan.’

Diane vond haar onderzoek interessant genoeg om door te zetten en dat vonden haar docenten gelukkig ook. Voor haar ontwerpopdracht kiest ze voor het hoorspel ‘Schaduwbaan’ van vierdejaars schrijfstudent Jet Wiechers. Een stuk waarin de herinneringen van een dementerende vrouw de rode draad van het verhaal vormen.

‘Ik kon het herinneren weer inzetten in mijn beeld. Ik werk alleen met houten panelen en daarmee vertel ik parallel aan het hoorspel het verhaal zonder dat er een acteur op de vloer is. Ik heb daarbij het recept van mijn onderzoek weer ingezet voor het ontwerp en dezelfde methode toegepast om dit hoorspel naar 3D te trekken.’

‘Mijn uiteindelijke werk is een live performance van ongeveer 5 minuten. Met projectie, schaduw en de houten panelen zet ik het verhaal uit.’