Eerste hulp bij billenkoek
Bijna iedereen heeft er wel eens mee te maken gehad: seksuele intimidatie. Met het project ‘Eerste hulp bij billenkoek’ wil Bobette van Rijswijk mensen hiervan bewust maken, met name in de evenementenbranche en het uitgaansleven. Ze gaat nu een kaartspel realiseren. Mede dankzij de herstelgelden van HKU en de gemeente Utrecht is ze inmiddels goed op weg.
Eerste hulp bij billenkoek
Ze heeft met dit geld de kosten van de video kunnen financieren en de vormpjes kunnen produceren voor haar ‘billenkoeken’. De rest van het geld gaat ze investeren in een kaartspel.
Tijdens haar studie Kunst en Economie kwam van Rijswijk op het idee af te studeren met het onderwerp seksuele intimidatie in de evenementenbranche. De MeToo-beweging kwam toen veel in het nieuws, maar dit ging voornamelijk over film, theater en op de werkvloer. Tijdens haar onderzoek schrok Bobette ervan hoeveel het voorkwam op festivals en in het uitgaansleven. ‘Ik ben met verschillende partijen en vormgevers gaan praten en sparren, waaronder seksuoloog Ellen Laan. Het belangrijkste was voor mij dat een serieus onderwerp zo laagdrempelig mogelijk wordt besproken. Na vele brainstormsessies kwamen we op het idee ‘eerste hulp bij billenkoek’. Je maakt dus letterlijk een koek in de vorm van een bil en deelt deze uit bij festivals. Op deze koeken staat een vraag of een stelling en je vraagt dan aan een bezoeker: mag ik je billenkoek geven? Je vraagt dus consent om het gesprek aan te gaan’.
‘Tijdens een testdag hadden we als vraag: ‘Ben jij ooit wel eens over de grens gegaan?’ Dat vonden de ondervraagden erg confronterend. Ze werden zich bewust dat ze zelf misschien ook wel eens te ver waren gegaan. Dat geldt ook voor mijzelf trouwens: Ik heb zelf nooit iemand fysiek aangeraakt, maar heb wel met woorden iemand pijn gedaan.’
Bobette laat het hier niet bij en wil haar concept verder uitwerken. Ze werkt nu aan een kaartspel, dat je tijdens seksuele vorming of cursussen kunt spelen. ‘Er staan gebeurtenissen of een stelling op zo’n kaart,’ vertelt Bobette. ‘Die pak je en dan kun je het onderwerp samen bespreken. De kaarten zitten in een koekblik en hebben verschillende kleuren en vormen van billen. Tot zover kon het spel nog niet gerealiseerd worden, omdat de productiekosten hoog zijn. Er moeten ontwerpers ingehuurd worden en experts die de vragen bedenken. Dankzij de herstelgelden ben een eind op weg en kan ik het project gaan uitvoeren.’
Bewustwording
Bobette is door haar eigen project erg gegroeid. ‘Een paar weken geleden stond ik in een club en raakte iemand mijn arm van boven tot onder aan en zei dat hij mijn tatoeages mooi vond. Ik zei tegen hem: dank je, maar dat kan je ook zeggen zonder mijn arm aan te raken. Daarop kreeg ik een nare opmerking terug.
Vroeger had ik dit niet durven zeggen en had ik het gewoon geaccepteerd. Het belangrijkste is dat mensen beseffen wat ze doen als ze de streep over gaan. En mocht zo’n situatie dan gebeuren, dan hoop ik dat mijn project mensen leert hoe ze kunnen reageren zonder zich daar schuldig over te voelen of te denken dat ze daarmee de sfeer verpesten.