Blinde Stan Verstegen floreert op het Conservatorium

Je weg vinden in een schoolgebouw, het schrijven van je eigen bladmuziek en de juiste informatie vinden op de Studentportal. Niet altijd makkelijk als visueel beperkte. Toch voelde de blinde Stan Verstegen zich als een vis in het water op het Utrechts Conservatorium en studeert hij deze zomer af in de richting Jazz & Pop met piano.

Bladmuziek schrijven en lezen. Het lijkt een onmogelijke opgave als je visueel beperkt bent. Toch zijn er muzieknotatieprogramma’s die je erbij kunnen helpen. Dat HKU werkt met één van deze systemen, Lilypond, was voor Stan één van de redenen om te kiezen voor HKU: ‘Mijn pianodocent tipte me over het Utrechts Conservatorium. Hij geeft er zelf ook les en vertelde over de persoonlijke sfeer en de goede studiemogelijkheden voor visueel beperkten. Deze optelsom zorgde ervoor dat ik vijf jaar geleden ben gestart aan HKU.’

De beste route

Het Conservatorium telt maar liefst twee lesgebouwen, midden in het drukke centrum van Utrecht. Om zich goed voor te bereiden oefende Stan de route met behulp van een mobiliteitscoach: ‘We hebben uitgezocht wat de beste route is, welke bus ik het beste kon pakken en hoever het lopen is. Ook heeft hij mij wegwijs gemaakt binnen de gebouwen. Hierdoor wist ik vanaf de eerste dag mijn weg binnen de opleiding goed te vinden.’

Bladmuziek met een hoge score

Muziek maken met Lilypond is eigenlijk een soort programmeren, legt Stan uit: ‘Je kan letterlijk de naam van een noot typen, hoelang deze noot duurt en op welke toonhoogte deze precies zit. Dit kun je omzetten naar een pdf en laten lezen door docenten of medestudenten. Het duurt wel even voordat je het programma onder de knie hebt, maar dat ik zo muziek zou kunnen schrijven had ik vroeger nooit gedacht. In jaar vier heb ik voor het vak Arrangeren/componeren twee eigen stukken omgezet naar bladmuziek. Daar heb ik uiteindelijk een mooi punt voor behaald. Iets waar ik enorm trots op ben.’

Stan aan de slag met muzieknotatieprogramma Lilypond

Nieuwsgierige collega’s

Vervelende reacties op zijn beperking kreeg Stan nooit: ‘Natuurlijk zijn studenten en docenten wel benieuwd naar hoe ik werk. Of sommigen hebben een vraag over mijn beperking, maar ik vind het helemaal niet erg om dingen uit te leggen. Na verloop van tijd leer je elkaar goed kennen en dan ben je gewoon collega’s van elkaar. Je doet uiteindelijk allemaal hetzelfde: muziek maken, alleen werkt dat voor mij soms net even anders.’

Digitale toegankelijkheid

Het vinden van de juiste informatie op de Studentportal is voor Stan soms wél een uitdaging: ‘Ik maak gebruik van software die tekst kan voorlezen of omzetten naar braille. Maar met de hoeveelheid informatie die op de portal te vinden is, heb ik soms wat hulp moeten inschakelen. Docenten en studenten zijn altijd bereid om mee te denken. Zo werd er bij een vak veel gebruik gemaakt van Powerpoints, iets waar je als blinde natuurlijk niet veel mee kan. De docent heeft de plaatjes toen omschreven in een tekstdocument. Zo kon ik de stof uit de les alsnog meekrijgen.’